استاندارد رسانه هاي شنيداري - آموزشي

توسعه فنّاوري چه در شكل ساده و چه در شكل پیچیده آن، تعليم و تربيت را به‌طور فزاينده تحت تأثير قـرار داده و با تغييراتي كه در فنّاوري آموزشي پديد آمده، نگاه صاحب‌نظران و متخصصان آموزش‌وپرورش و معلّمان نسـبت بـه فرايند آموزش و يادگيري متحول شده؛ به‌نحوی‌که براي غنی‌سازی محيط آموزشي و تنوع‌بخشی تجارب يـادگيري و تدريس اثربخش، بهره‌گیری آگاهانه از ظرفيت رسانه‌های آموزشي در كانون اصلي توجه قرارگرفته است. اگرچه به تجربه معلوم شده كه سهم تجارب ديداري در يادگيري در درجه اول اهميت قـرار دارد؛ ولـي ترديـدي نيست كه همراهي صدا بـا تصـوير بـر غنـا و قـدرت انتقـال پيـام تصـوير می‌افزاید و بخـش مهمـي از اوقـات دانش‌آموزان صرف يادگيري از طريق حس شنوايي می‌شود و در مواردي مثل ارائه يادگيري اطّلاعت غيركلامي صوتي و آموزش زبان، استفاده از رسانه شنيداري اجتناب‌ناپذیر است. تمام اين نكات، حاكي از اهميت صدا در ارتباطات و يادگيري و ضرورت تعيين معيارها و ویژگی‌های رسانه‌های شنيداري است؛ لذا به دلايل مذكور و با عنايت به گسترش روزافزون استفاده از انواع و اشكال مختلـف رسانه‌های شنيداري در محیط‌های آموزشي رسمي و غيررسمي، تهيه و تدوين استاندارد رسانه‌های شـنيداري – آموزشـي در دستور كار سازمان پژوهش و برنامه‌ریزی آموزشي قرارگرفته تا به‌موجب آن، زمینه اقدام هماهنگ كليه عوامل مؤثر در مديريت و برنامه‌ریزی توليد و ارزيابي رسانه‌های شنيداري - آموزشي فراهم آيد. اين استاندارد كه شامل (9) فصل، (35) ويژگي مشترك و (40) ويژگي اختصاصي اسـت، در اجـراي آيـين نامـ ة سامان‌دهی منابع آموزشي و تربيتي (مواد و رسانه‌ها) مصوب هشت‌صد و بيست و هشتمين (828) جلسه شـوراي عالي آموزش‌وپرورش و به‌منظور سامان‌دهی، مديريت و كنترل نظام‌مند كيفيـت طرّاحـي و توليـد رسانه‌های شنيداري – آموزشي، توسط «كميته تخصصي صدا و تصوير» (موضوع آیین‌نامه مصـوب 94/6/10 شـوراي سیاست‌گذاری امور هنري سازمان پژوهش و برنامه‌ریزی آموزشي) تدوین‌شده و در تدوين آن، علاوه بر رعايت مباني و اصول طرّاحي و توليد رسانه‌های شنيداري، طرّاحي آموزشي و روان‌شناسی يادگيري، رويكردها و جهت‌گیری‌های برنامه درسي ملي و تجارب ارزشمند پيشكسوتان هم مدنظر بوده است.