به طور کلی کانی هایی که دارای وزن مخصوص بالا و مقاومت شیمیایی و مکانیکی زیاد هستند می-توانند تشکیل کانسارهای پلاسر بدهند. کانی های مهمی که به صورت پلاسر یافت می شوند عبارتند از کاسیتریت، زیرکون، مونازیت، روتیل، ایلمینیت، الماس، طلا، پلاتین، سینابر و گارنت. این کانی¬ها که بعضاً به دلیل پایین بودن درصد فراوانی آن¬ها در سنگ مادر فاقد ارزش اقتصادی هستند، پس از هوازدگی سنگ به وسیله باد، آب و گاهی یخچال¬های طبیعی، حمل و با توجه به شرایط محیط و وزن مخصوص، شکل و اندازه کانی، در محیط¬های دیگر متمرکز می¬گردد و ذخایر نوع پلاسر تشکیل می¬دهند (کریم پور 1384). کانسارهای پلاسر در زمان¬های مختلف زمین شناسی تشکیل گردیده¬اند، لیکن بخش اعظم ذخایر پلاسری کشف شده مربوط به زمان های ترشیاری و کواترنر است. در کشور ما ایران اکتشاف کانسارهای طلای پلاسری با توجه به حجم زیاد آبرفت و پتانسی¬های شناخته شده این نوع کانی¬سازی¬ها و از طرفی سرمایه گزاری نسبتا کمتر می تواند بعنوان یک پروژه اقتصادی در نقاط مختلف ایران مطرح باشد.